Σκοπός του μαθήματος είναι να εισαγάγει τους φοιτητές στις σύγχρονες θεωρίες της οικονομικής μεγέθυνσης, παρουσιάζοντας τις κεντρικές υποθέσεις, τις λογικές κατασκευές, τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα των θεωριών και μοντέλων της οικονομικής μεγέθυνσης που κυριάρχησαν τις τελευταίες δεκαετίες στην οικονομική επιστήμη. Ξεκινάμε εξετάζοντας μερικές από τις πρωταρχικές έννοιες, εργαλεία και μεθόδους των θεωριών οικονομικής μεγέθυνσης (αθροιστικές μεταβλητές, αποταμίευση και επένδυση, πολλαπλασιαστής, επιταχυντής, αθροιστικές συναρτήσεις παραγωγής). Εν συνεχεία, παρουσιάζουμε το μοντέλο του Harrod, συζητάμε το πρώτο και δεύτερο πρόβλημα Harrod, παρουσιάζουμε το μοντέλο μεγέθυνσης του Domar και, τέλος, συγκρίνουμε τα δύο μοντέλα. Έπειτα, παρουσιάζουμε το νεοκλασικό μοντέλο μεγέθυνσης, εστιάζοντας στο περίφημο άρθρο του Solow (1956). Εξάγουμε τις θεμελιώδης προτάσεις της νεοκλασικής οικονομικής μεγέθυνσης, συνδέουμε τα προβλήματα Harrod με το νεοκλασικό μοντέλο και, τέλος, παρουσιάζουμε ορισμένες επεκτάσεις και παραλλαγές του νεοκλασικού μοντέλου. Στη συνέχεια, περνάμε στην παρουσίαση διτομεακών μοντέλων οικονομικής μεγέθυνσης, ξεκινώντας με ένα νεοκλασικό διτομεακό μοντέλο (μοντέλο Uzawa), συνεχίζοντας με την παρουσίαση του μοντέλου μεγέθυνσης των Fel’dman-Mahalanobis, ενώ κλείνουμε αυτή την ενότητα με μία κριτική αποτίμηση των διτομεακών μοντέλων οικονομικής μεγέθυνσης. Στο επόμενο μέρος των παραδόσεων, παρουσιάζουμε την κριτική της Σχολής του Cambridge στη νεοκλασική θεωρία. Αναλύουμε τη διαμάχη για το κεφάλαιο, παρουσιάζουμε το μοντέλο του Samuelson, δείχνουμε τη δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης τεχνικών και εν συνεχεία παρουσιάζουμε το μοντέλο του Kaldor και το μοντέλο του Pasinetti. Ακολούθως, πραγματευόμαστε τη σημασία της τεχνολογικής μεταβολής, εξετάζοντας τις μεθόδους με τις οποίες αυτή μπορεί να περιληφθεί στα μοντέλα που εξετάσαμε στα προηγούμενα. Ξεκινούμε με απλούς τρόπους παράστασης της τεχνικής προόδου και εν συνεχεία προχωράμε σε πιο ρεαλιστικές υποθέσεις απεικονίζοντας την τεχνική πρόοδο ως ενδογενή. Στο τελευταίο μέρος των παραδόσεων εξετάζουμε το θέμα της «άριστης» οικονομικής μεγέθυνσης, ήτοι της επιλογής που κάνει η κοινωνία για τη «βέλτιστη» τροχιά οικονομικής μεγέθυνσης ανάμεσα σε όλες τις άλλες τροχές που υφίστανται.